Wątpiąc, idę
[xls child_of=6]
Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2005, str. 94, 135×205, okładka tekturowa, ISBN 83-7441-126-0.
Bodaj jedyny wiersz pochodzący z roku 2005 jest pożegnaniem Pełnomocnika. Jego tytuł: „Na pożegnanie Jana Pawła II”. Odejście Papieża jest dla poetki znakiem nadziei, bo Pełnomocnik odchodzi, zabierając cząstkę każdego z nas. Z lektury całości wynika, że autorka Wątpiąc, idę obdarowuje nas oryginalną koncepcją pełnomocnictwa w przypomnieniu swoich nieżyjących rodziców, w licznych dedykacjach adresowanych do osób, które są jeszcze między nami, ale z każdym dniem przybliżają się do kresu ziemskiej peregrynacji. Tworzą one wspólnotę czyniącą przemijanie czymś więcej niż funkcją przepływającego czasu, bo jeszcze jednym wspólnym dziełem przybliżającym Koniec do Początku.
Wiesław Setlak