Wybrane wiersze
[xls child_of=6]
Z zapisków (nie)pewnego wyborcy
.
Moja ojczyzna
jest zmęczoną kobietą.
Pospiesznie próbuje się doinwestować
przyjmując za dobrą monetę
ogólnoświatowe komplementy.
W salonie kosmetycznym wystukuje palcem
romantyczną odę poprawek do paragrafów,
ale realistyka zostawia ślady –
po latach, dniach, godzinach bez nadziei
rysy tężeją, nadchodzi depresja.
W rodzinie
martwią się o matkę swoją.
Szukają lekarstwa za oceanem
zamiast kopać studnię.
.
Moja kobieta
jest zmęczona ojczyzną.
Zapomina o makijażu obietnic.
(Trzeba było zabrać się za siebie wcześniej.)
.
Kobieta przegląda się w ojczyźnie,
ale to jej nie wystarcza,
pragnie, aby ojczyzna
ujrzała się w niej.
.
Na pożegnanie Jana Pawła II
.
Rozkołysane miłością Serce nie umilkło!
.
Głosząc Dobrą Nowinę, niestrudzenie wędrowało
od człowieka – w naród, spośród ludzi – dla Boga.
.
Przekazuje wciąż łaskę błogosławieństwa;
trwa czujnie, gdy prowadzą strudzone ciało
w podziemia.
.
Nie wstydź się skargi żałobnej. Nie wznoś
pytań o niepojęty los. Przepełniony ojczyzną
odchodzi, zabierając cząstkę każdego z nas.
.
Odważnie strzeże nas z bliska,
z daleka wskazuje drogę.
.
Bądź – tak jak byłeś – przybyły z prawieków
Ojcze, który przygarniasz swe dzieci
i wiedziesz je w światłość.
.
Jesteś własnością świata!
Porzucony na górach serca*. Świerk –
z którego siła i godność nasza.
.
—————————————————–
* Cytat pochodzi z wiersza R.M. Rilkego “Poezje”, Kraków 1974. .Wątpiąc, idę
.
Wątpiąc, idę.
Cofam się, waham.
Przekraczam ogrody i stany –
z płomienną gwiazdą,
z bukietem georginii,
ze skazą na ramieniu.
.
Chce mnie powstrzymać w biegu
wskazówka zegara,
a ja
swój refren odmawiam:
.
Czasie,
który tkwisz nade mną –
nie boję się ciebie.