Dom utracony dom ocalony
[xls child_of=140]
Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2009, 170×250, twarda oprawa, str. 216, ISBN 978-83-7177-624-3.
Najważniejszy dla opowieści, stanowiący idealną matrycę wszystkich późniejszych domostw, jest ten pierwszy, opuszczony po wkroczeniu Sowietów dom rodzinny matki, który urasta do metafory szczęśliwego dzieciństwa, utraconego azylu, jakiego pozbawiono dwunastoletnią Zosię Gołacką; wyidealizowany we wspomnieniach dom realny wpisuje się w ten sposób w myślenie mityczne. Dom realny rozrasta się również do rozmiarów „małej ojczyzny”, tej położonej na Kresach, nad rzeką Szczarą, która łącząc się z Issą, była jednym z dopływów Niemna. Staje się tym samym także domem intertekstualnym, zanurzonym w nurt literackich i autobiograficznych wspomnień Kresowiaków powracających w swej twórczości do rodzinnej ziemi i budowanej na niej tożsamości, mającym swe Mickiewiczowskie źródło i Miłoszowskie korzenie.
Joanna Grądziel-Wójcik